گاهی سکوت

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌استادی میگفت:
صبحها که دکمه های لباسم را می بندم ،
به این فکر میکنم که
چه کسی آنها را باز خواهد کرد؟

خودم یا مرده شور؟

دنیا همین قدر غیر قابل پیش بینی است...

به آنهائى که دوستشان دارید ،
بی بهانه بگوئید : " دوستت دارم "

بگوئید: در این دنیای شلوغ,
سنجاقشان کرده اید به دلتان.

بگوئید: گاهی فرصت با هم بودنمان
کوتاهتر از عمر شکوفه هاست.

بگوئید: بودن ها را قدر بدانیم،
نبودن ها همین نزدیکى است...


گاهی سکوت ،
گناهی ست نابخشودنی ....!

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.